Geschiedenis Tempel Emanu-él

GESCHIEDENIS TEMPEL EMANU-ÉL

Op 17 december 1865 legde Abraham Jesurun namens de Joodse gemeenschap de eerste steen voor de bouw van de tempel Emanu-él, die op 12 september 1867 werd ingewijd.

De bouw van de tempel werd noodzakelijk nadat de Nederlands Hervormde Israëlitische Gemeente Emanu-él zich in 1864 van de orthodoxe gemeente Mikvé Israël had afgescheiden. Het gebedshuis werd “De Tempel” genoemd om zich zo te onderscheiden van de oude synagoge, de “Snoa”.

Voor de bouw van De Tempel stelde het Gouvernement een stuk grond van 2.000 vierkante meter ten oosten van het Raadshuis ter beschikking. Het gebied werd “Fo’i Porta” (buiten de deur) genoemd. Het was een rommelige vlakte met een verwaarloosde begraafplaats en illegale vuilnishopen. Het werd een ‘prime spot’ met een nieuwe naam: het ”Plein van Pietermaai”.

In 1963 vond er een hereniging plaats van de beide Sefardische joodse gemeenten. Hiermee werd de Verenigde Nederlands-Portugese Gemeente Mikvé Israël-Emanu-él een feit. Op 9 augustus 1963 werd de laatste eredienst in de Tempel gehouden. Sindsdien heeft de Tempel zijn functie als synagoge verloren.

Het gebouw stond hierna bijna 14 jaar leeg. Het gebouw heeft enige tijd dienst gedaan als filmtheater met in het souterrain een café. In 1989 verkocht de Joodse gemeenschap het gebouw, en enkele jaren later werd de voormalige synagoge gekocht door het Eilandgebied Curaçao als onderdeel van een schikking met het hotelketen Van der Valk.

Uiteindelijk werd het gebouw de Tempel overgedragen aan de Stichting Monumentenzorg Curaçao onder de voorwaarde dat na de restauratie het Parket van de Officieren van Justitie van het Openbaar Ministerie (OM) in het gebouw gehuisvest zou worden. Dit werd een feit op 14 augustus 1999.